Tahap Kesediaan Guru Sekolah Menengah Harian Mengamalkan Kepimpinan Tersebar

Authors

  • Norasmah Othman Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia, 43600 Bangi, Selangor, Malaysia
  • Rofilah Md Said Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia, 43600 Bangi, Selangor, Malaysia

DOI:

https://doi.org/10.11113/jt.v64.1557

Keywords:

Kepimpinan, kepimpinan tersebar, kesediaan, sekolah menengah

Abstract

Arus globalisasi dunia telah memberi impak yang tinggi hingga mencetuskan perubahan dalam dunia pendidikan di Malaysia. Mengurus perubahan dalam pendidikan ini memerlukan kualiti kepimpinan dan kelangsungan pengurusan yang mantap dan efektif bagi menjamin peningkatan dalam profesionalisme pendidik serta penambahbaikan sekolah dari aspek pencapaian akademik dan pembangunan sahsiah sekolah. Untuk itu, keterlibatan dan kesediaan guru-guru selain pengetua sekolah amat diperlukan bagi menghadapi perubahan tersebut. Justeru, satu kajian telah dilaksanakan bagi tujuan mengenal pasti tahap kesediaan guru sekolah menengah harian mengamalkan kepimpinan tersebar. Dimensi amalan kepimpinan tersebar diukur dalam: penetapan dan perkongsian visi, misi dan matlamat sekolah; budaya sekolah; perkongsian tanggungjawab serta amalan kepimpinan. Kajian ini merupakan satu kajian tinjauan dengan menggunakan soal selidik sebagai instrumen utama. Seramai 515 orang guru di sekolah menengah harian (SMH) telah terlibat dalam kajian ini. Dapatan kajian menunjukkan tahap kesediaan guru SMH terhadap amalan kepimpinan tersebar adalah pada tahap tinggi. Ini bermakna guru-guru SMH sudah bersedia mengamalkan kepimpinan tersebar. Kesediaan ini boleh membantu pengetua dalam pengurusan sekolah dengan lebih efektif dan lancar.

 

References

Abdul Ghani Abdullah. 2009. Kepimpinan dan Penambaikan Sekolah. Kuala Lumpur: PTS Professional.

Al Ramaiah. 2009. Kepimpinan Pendidikan – Cabaran Masa Kini. Petaling Jaya: IBS Buku Sdn Bhd.

Azlin Norhaini Mansor. 2006. Malan Bidang Pengetua: satu kajian Kes. Tesis doktor Falsafah. Fakulti Pendidikan, universiti Kebangsaan Malaysia.

Christy, K. M. J. 2008. A Comparison of Distributed Leadership Readiness in Elementary and Middle Schools. Disertasi Ph.D. University of Missouri.

DuBrin, A. J. 2010. Principles of Leadership. Canada: South Western Engage Learning.

Elmore, R. F. 2000. Building a New Structure For School Leadership. American Educator 1999–2000. Washington, D. C.: The Albert Shanker Institute.

Fullan, M. 2007. The Jossey- Bass Readers in Educational Leadership. San Francisco: John Wiley & Sons.

Gordon, Z. V. 2005. The Effect of Distributed Leadership on Students Achievement. Disertasi Ph.D. University of Connecticut.

Gunter, H. 2001. Leaders and Leadership in Education. London: Paul Chapman Publishing.

Harris, A. 2004. Crossing Bounderies and Breaking Barriers: Distributing Leadership in Schools. London: Specialist Schools Trust.

Helterbran, V. R. 2010. Teacher Leadership: Overcoming “I am Just a Teacher†Syndrome. Education.

Hulpia, H. & Gevos, G. 2010. How Distributed Leadership Can Make a Difference in Teachers’ Organizational Commitment? A Qualitative Study. Teaching and Teacher Education. 26: 565–575.

Jabatan Pelajaran Negeri Sembilan. 2011. Unit Pendidikan Menengah. Sektor Pengurusan Sekolah.

Kayrooz, C. 2008. Distributed Leadership: Leadership in Context. A Working Paper in the UNESCO-APEID International Conference. Bangkok 8–11 December.

Kementerian Pelajaran Malaysia. 2007. Pelan Induk Pembangunan Malaysia (PIPP) 2006 - 2010. Malaysia.

Lashway, L. 2003. Distributed Leadership. Research Roundup. 19: 1–4

MacBeath, J. 2009. Distributed Leadership: Paradigm, Policy and Paradox. Dlm Leithwood, K Mascall, B. & Strauss, T. (ed.) Distributed Leadership According to the Evidence. New York: Routledge. 41–57.

Maimunah Muda. 2005. Kepimpinan Situasi di kalangan Pengetua Sekolah di Malaysia. Tesis Doktor falsafah. Fakulti Pendidikan, Universiti Kebangsaan Malaysia.

Mayrowetz, D. 2008. Making Sense of Distributed Leadership: Pradigm, Policy and Paradox. Dalam Leithwood, K., Mascall, B & Strauss, T. (ed). Distributed Leadership According to the evidence. New York: Routledge. 41–57.

Norasmah Othman. 2002. Keberkesanan Program Keusahawanan Remaja Malaysia. Tesis Doktor Falsafah. Fakulti Pengajian Pendidikan, Universiti Putra Malaysia.

Pallant, J. 2007. SPSS Survival Manual. Australia: Allen & Unwin.

Shahril @ Charil Marzuki, Rahimah Ahmad & Hussein Ahmad (pynt). 2010. Kepimpinan Pengetua Menjana Modal Insan di Sekolah Berkesan. Kuala Lumpur: PTS Professional Publishing Sdn. Bhd.

Sharifah Md. Nor. 2001. Keberkesanan Sekolah Satu Perspektif Sosiologi. Serdang: Universiti Putra Malaysia.

Sergiovanni, T. J. 2007. Rethinking Leadership: A Collection of Articles. Carlifornia: Corwin Press.

Timperley, A .S. 2005. Distributed Leadership: Developing Theory for Practices. Journal of Curriculum. 37: 395–420.

Vroom,V.H. & Jago,A.G. 2007. The role of the Situation in Leadership. American Psychologist. 62: 17–24.

Wright, L. L. 2008. Merits and Limitations on Distributed Leadership: Experiences and Understandings of Schools Principals. Canadian Journal of Educational Administration & Policy. 69(7): 1–14.

Zamri Mahamod, Norasmah Othman & Mohd Sani Ibrahim. 2007. Profesionalisme Guru Novis Model Latihan. Bangi: Universiti Kebangsaan Malaysia.

Downloads

Published

2013-09-18

Issue

Section

Social Sciences

How to Cite

Tahap Kesediaan Guru Sekolah Menengah Harian Mengamalkan Kepimpinan Tersebar. (2013). Jurnal Teknologi (Sciences & Engineering), 64(1). https://doi.org/10.11113/jt.v64.1557